Na dan kada se obeležava sećanje na 6. april 1941. godinu i početak bombardovanja Beograda, kada se evociraju uspomene na brojne postradale u odbrani zemlje i borbi za slobodu, Opština Stara Pazova se posebno priseća heroja Aleksandra Berića, poručnika ratnog broda Kraljevske mornarice, koji je svojom hrabrošću, braneći oficirsku čast i položenu zakletvu, zlatnim slovima ispisao najsvetlije stranice u istoriji Rečne flotile.
U čast Aleksandra Berića i njegovog rodoljubivog dela, danas je Bratislav Gašić, ministar odbrane Vlade Republike Srbije, u Belegišu na mesnom groblju gde leže zemni ostaci heroja, otkrio novopostavljeno spomen obeležje – bistu sa poručnikovim likom, a potom zajedno sa Đorđem Radinovićem i potomcima Aleksandra Berića položio vence. Ovom prilikom spomenik je svečano i od strane sveštenika Srpske Pravoslavne Crkve, namesništva staropazovačkog odmah osveštan uz crkveni obred za pokoj njegove duše.
Zbog velikog podviga tokom vojničke karijere, ovaj izuzetni vojnik i rodoljub, odlikovan je: Zlatnom medaljom za revnosnu službu (1932. godine) i Medaljom za vojničke vrline (1934. godine), dok su mu posthumno dodeljena dva priznanja: Orden Karađorđeve zvezde sa mačevima IV stepena (1942. godine) i Medalja časti (aprila 2002. godine). Brod „Drava“, kojim je komandovao poručnik Aleksandar Berić odolevao je snažnom napadu neprijatelja punih sedam dana od početka rata, da bi 12. aprila 1941. godine, tačno u 8:00 časova, nakon vazdušnog napada neprijateljskih aviona „Štuka“, bila ispisana poslednja rečenica u dnevniku „Drave“, koja je potonula na 1287. plovnom kilometru reke Dunav – u neposrednoj blizini Belegiša.
Berić je, prema rečima poručnika Dragana Spasojevića, život položio braneći čast i slobodu otadžbine sa reke i postupio po nepisanom pomorskom pravilu da kapetan tone sa svojim brodom. "Tim činom podelio je herojsku sudbinu broda i njegove junačke posade. Ne želeći da napusti brod, ostao je na komandom mostu do poslednjeg trenutka i zajedno sa njim otišao u nezaborav, u besmrtne vode slave i sećanja", rekao je Spasojević. Govoreći o kapetanu Beriću, Spasojević je podsetio na brojna priznanja, koja je dobio tokom svoje vojničke karijere.
Na spomeiniku, ispod lika Aleksandra Berića uklesan je, sada već istorijski tekst, izgovoren od strane svedoka, preživelih članova posade koje je Berić u presudnom trenutku poslao sa broda: „Gledamo prema „Dravi“ i na njoj stoji komandant Berić, a naša se zastava vijori. Odlučio je da skonča sa svojim prkosnim brodom! Poslednje što smo videli bio je komandant kako pozdravlja ratnu zastavu. Bio je veliki, plemenit, hrabar, strog, ali pošten čovek, komandant i ratnik".
Pored visokih predstavnika Ministarstva odbrane Vlade Republike Srbije, otkrivanju biste na seoskom groblju u Belegišu prisustovali su i predstavnici Vojske Srbije, pripadnici Rečne flotile, 204. vazduhoplovne brigade, kao i predstavnici lokalne samouprave.
Bista koja je podignuta prilozima Rečne flotile i njihovih brojnih prijatelja, delo je akademskog vajara Đorđa Lazića Đapče iz Sremskih Karlovaca, a sve oko prilaza i samog spomenika je uređeno trudom i zalaganjem rukovodioca Opštine Stara Pazova, Rečne flotile Vojske Srbije i građana, brojnih poštovaoca poručnika Berića i njegovog dela.
Kratka biografija poručnika Aleksandra Berića
Berić je Pomorsku vojnu akademiju završio 1928. godine, a tokom Aprilskog rata bio je komandant monitora "Drava", jednog od četiri broda tog tipa u mornarici Kraljevine Jugoslavije. Tokom karijere je stekao vojne veštine obavljajući dužnosti u komandama Mornarice - Brodarskoj podoficirskoj školi, Minerskoj komandi, Pomorskom arsenalu, Pomorskoj obalskoj komandi, Mašinskoj školi, Pomorskoj odbrani Selce, Komandi podvodnog oružja i na Kraljevskim brodovima "Sokol", "Uskok", "Dalmacija", "Torpiljar - 1", "Četnik", "Malinska" i "Drava".
Kada su nacističke snage napale Jugoslaviju 6. aprila "Drava" se zatekla na položaju nedaleko od Bezdana, na granici sa Mađarskom, a zadatak mu je bio da obezbjeđuje granični sektor Dunava kod Bezdana. Komandujući "Dravom" dva dana je vodio borbu s patrolnim čamcima, trupama na obali i avijacijom okupatorskih snaga. Prilikom povlačenja vojske ka Novom Sadu, njegov brod je 12. aprila, oko sedam sati ujutru, napala nemačka avijacija kod sela Čelareva. U borbi koja je trajala pola sata oboreno je 12 aviona, međutim brod oštećen bombama počeo je da tone. Napad je preživelo oko desetak od 76 članova posade, dok je Berić potonuo zajedno s brodom, na 1287. kilometru Dunava, nedaleko od Čelareva.
Njegovo telo pronašli su meštani sela Belegiša i sahranili na seoskom groblju.
Fotografije:
